مجموعه چاووش - چاوش 10 و چاووش 11 و چاووش 12

چاووش به سرپرستي محمدرضا لطفي شکل گرفت اما اين سرپرستي به معني اجراي بي چون و چراي خواسته هاي او نبود و شايد دليل موفقيت و ماندگاري اين آثار نيز در همين نکته نهفته باشد. در کانون چاووش افراد مختلفي با سلايق گوناگون فعاليت مي کردند که از بين آنها مي توان به عبدالنقي افشارنيا، زيدالله طلوعي، درويش رضا منظمي، هادي منتظري، پشنگ، بيژن و ارژنگ کامکار، بهمن رجبي، مجيد درخشاني و محمدرضا شجريان و شهرام ناظري به عنوان خواننده اشاره کرد که ترکيب شان در گروه هاي مختلف ثابت نبود. در کنار اينها سه تن ديگر نيز بودند که علاوه بر نوازندگي به کار آهنگ سازي نيز مي پرداختند؛ محمدرضا لطفي، حسين عليزاده و پرويز مشکاتيان. حاصل همکاري اينان در قالب 10 آلبوم ارائه و در زمان خود با استقبال عمومي مواجه شد.

چاووشيان هنرمنداني متاثر از شرايط و اوضاع و احوال زمانه خود بودند که فرداي کشتار جمعي روز 17 شهريور 57 با استعفا از راديو و با ترکيبي از دو گروه عارف و شيدا فعاليتي نو را آغاز کردند. موسيقي ايراني قبل از آن نيز در دوران مشروطه وضعيت مشابهي را پشت سر گذاشته و از آن سربلند بيرون آمده بود و شايد از آن رو بود که اولين چاووش نام «به ياد عارف» بر خود گرفت. بار ديگر موسيقي نازپرورده ايراني از لاک خود در مي آمد تا به تعهد و وظيفه اجتماعي خود عمل کند. ديگر گله از ناوک مژگان و زلف يار کارساز نبود زباني ديگر بايد که سرگذشت وطن را واگويد. سخن از دشمن خونخوار (برادر دشمنم خونخواره امشب)، خون فشاني (برادر غرق خونه- تيغ بايد خون فشاند کار با دشمن سرآيد)، حاکمي ستمکاره (ما همه يک صف و در برابر آن ستمکاره آن تاج بر سر) و رهايي از زندگي ذلت بار (با خواري در روزگار ننگ باشد زندگاني) است. در اين ميدان در کنار آثار شاعران معاصر (از جمله سايه) پاي شاعران دوران مشروطه همچون فرخي يزدي و ابوالقاسم لاهوتي نيز به ميدان مي آيد تا در ترکيب با آهنگ هاي چاووش خوني تازه در هنر و ادبيات ايران جريان يابد. اين نخستين شاخصه يي است که در آثار ارائه شده در قالب چاووش مي توان يافت. اما موسيقي چاووش تفاوت هايي نيز با موسيقي سلف خود داشت؛ چاووش داراي زبان و بيان خاص خود بود که پاره يي از آنها پس از چاووش در کارهاي بعدي گروه هاي عارف و شيدا استمرار يافت و پاره يي ديگر با دور شدن از فضاي اوايل انقلاب ديگر تکرار نشد.

آثار اجرا شده در چاووش صرف نظر از بازسازي آثار قدما و چهار مضراب هايي که به وسيله خود نوازندگان اجرا مي شد (مثل چهار مضراب بيات ترک پشنگ کامکار در چاووش 1) به وسيله سه نفر ساخته مي شدند که پرکارترين آنها لطفي بود. آثاري که لطفي در چاووش ها خلق کرده است تقريباً همان خصوصيات کارهاي قبلي او در جشن هاي هنر و سال هاي قبل از انقلاب را دارند. در آثار او سازهاي شرکت کننده در ترکيب ارکستر، کارکرد و وظيفه يکساني دارند و نقش جداگانه يي به آنها داده نمي شود و عمدتاً نقش تقويت کنندگي يکديگر را برعهده دارند؛ تقسيم بندي سازها بين باس و سوپرانو که بعدها در تنظيمات ارکستري ايراني معمول شد، وجود ندارد و به اين ترتيب نقش بخش هاي مختلف ارکستري آنچنان که در کارهاي ارکسترال مرسوم است مشخص نيست اما به وفور نقش هاي گذر (پاساژ) به سازهاي به خصوص داده مي شوند (مثل نقشي که به عود يا ني در «برادر بي قراره» داده شده است). نقش مستقل سازها بيشتر بين جملات موسيقي آشکار مي شوند به عنوان نمونه بارز مي توان به نقش ويژه تنبک در «کاروان شهيد» اشاره کرد که به زيبايي و به دور از هرگونه به اصطلاح شلوغي بين جملات آوازي را پر مي کند. همين نقش در آغاز اين اثر برعهده ساز ملوديک عود گذاشته شده است. لطفي در آثار خود به استفاده از سازهاي جديد نيز بسته به نوع بياني که دارد توجه مي کند. او اين بار نيز دف را در ترکيب سازهاي خود وارد مي کند («اي پدر» و «باز آمدم»). استفاده وسيع از سايدرام (طبل کوچک) و گروه کر نيز در راستاي جست وجو براي زباني جديد براي بيان موسيقايي انجام گرفته است («آزادي» و «تيغ بايد خون فشاند»). استفاده از سايدرام حالتي مارش وار به قطعات بخشيده است که چنين حالتي در آن زمان به گوش شنونده ايراني نامانوس بود؛ شنونده يي که عادت داشت همواره رنگ را پس از تصنيف بشنود. لطفي با دور شدن از فضاي پرالتهاب دوران انقلاب در چاووش 9 و10 دوباره به قالب سنتي اجراي موسيقي ايراني بازگشت. چاووش 10 به ياد طاهرزاده استاد مکتب آواز اصفهان (با همکاري جمشيد عندليبي و صديق تعريف) به بازسازي آثار قدما پرداخت.

از بين آهنگسازان چاووش، حسين عليزاده حکايتي ديگر دارد. به زعم من او شاخص ترين و جسورترين چهره چاووش است. مرور آثار او در آن دوره نشان مي دهد از همان دوره در جست و جوي بياني مختص به خود بوده است. آثار عليزاده اگر از نظر کمي به اندازه آثار لطفي نيست اما از حيث کيفي چيزي از آنها کم ندارد. عليزاده جوان که دانش آموخته موسيقي است در حال تجربه اندوزي است. عليزاده سعي دارد با توجه به قوانين هارموني و کنترپواني که آموخته است نگاهي ارکستري به موسيقي ايراني داشته باشد؛ راهي که پس از آن نيز طي کرد تا به شاهکاري همچون ني نوا رسيد. «سواران دشت اميد» در تاريخ موسيقي ايران جزء معدود قطعاتي است که تنها نام آن کافي است تا شنونده را به ياد اثر بيندازد. اين قطعه که مملو از نوآوري و ابتکار است با تکنوازي تنبک موتيفي را معرفي مي کند که قرار است پس از آن به وسيله سازهاي ملوديک در ماهور دنبال شود. نقش هر يک از سازها در شکل گيري قطعه حائز اهميت است. کافي است به سوال و جواب ترکيبي از سازها در مقابل هم و نقشي که سازها در اجراي بخش ملودي و آکومپانيمان (بخش همراهي) ايفا مي کنند، توجه کنيد. سرتاسر قطعه پر است از تعويض نقش سازها در هر لحظه که در کل قطعه قابل توجه است. سازها هر کدام نقشي مهم در خلق اثر دارند و در اين خصوص نقش ني بارزتر به نظر مي رسد. اين روند در قطعه «حصار» (چهارگاه) نيز مشهود است. از بين تمام آثار اجرا شده در چاووش ها، اين تنها قطعه يي است که از سنج در ترکيب سازها استفاده شده است. (ظاهراً اجراي سنج برعهده مجيد درخشاني بوده است.) عليزاده اين ساز را که به صورت معمول در کنار طبل بزرگ و کوچک استفاده مي شود در کنار تنبک قرار داده و نتيجه مطلوب را مي گيرد. «اتحاد» ديگر اثر عليزاده با مقدمه يي نچسب شروع مي شود که بعدها در مقدمه تصنيف «بيا تا گل برافشانيم» آلبوم راز و نياز به صورت پخته تر و اين بار کاملاً بجا به وسيله گروه سه تار نوازان اجرا شد. ساير آثاري که عليزاده در چاووش ها ساخته است ضمن داشتن تمام مشخصه هايي که به دنبالش است در حد ساير آثار چاووش قرار مي گيرند. به عنوان نمونه مي توان به شباهت هاي بين «شهيد» عليزاده با «اي ايران» لطفي اشاره کرد که به نظر مي رسد هر دو اثر در حال و هواي غالب بر چاووش با حس و حال و طرز تفکر واحدي ساخته شده باشند. عليزاده پس از چاووش همان مسير خود را در قالب ديگر آثارش خواه با گروه هم آوايان و خواه در موسيقي فيلم هايش ادامه داد و به يک هارموني و کنترپوان خاص خود دست يافت.

پرويز مشکاتيان از ديگر آهنگسازان چاووش است که نسبت به دو آهنگساز قبلي تعداد آثار کمتري از او اجرا شد اما سه اثر ماندگار مشکاتيان در آن دوره نشان مي دهد حضور او در کنار چاووشيان در سير تکامل او در موسيقي ايران بسيار موثر بوده است. آثار مشکاتيان در آن دوران را به ويژه در «ايراني» بيشتر مي توان شبيه آثار لطفي ارزيابي کرد که بعدها در آثاري که با گروه عارف استمرار يافت به تکامل رسيد. اما «پيروزي» (چهارگاه) شامل تمام مشخصه هايي است که مي توان براي موسيقي مشکاتيان در نظر گرفت که توجه به جدا ساختن نقش بين سازهاي باس (که در اينجا با عود شکل مي گيرد) و نوانس ها (شدت نواخت) و ترکيب همزمان ملودي ها از آن جمله است. پيروزي از اين نظر شباهت هايي نيز به قطعه «چکاد» (ديگر ساخته او در چهارگاه در آلبوم دستان) دارد. «مرا عاشق» ديگر ساخته ماندگار مشکاتيان در دوره چاووش است که بعدها در آلبوم «لاله بهار» تکرار شد. در اين آلبوم اثر ديگري با همين نام روي شعري از ملک الشعراي بهار ارائه شد که هيچ گاه موفقيت ساير کارهاي مشکاتيان را کسب نکرد.

در موفقيت چاووش ها بايد به نقش خوانندگان در اجراي آثار نيز اشاره کرد؛ چيزي که کار خوانندگان جوان شيدا در بازسازي آثار را سخت خواهد کرد. شهرام ناظري در چاووش ها عمدتاً در نقش بم خوان ظاهر شده است و از اين روست که آوازها برعهده شجريان واگذار شده است. همچنين اگر جوان گرايي لطفي نبود تا آثار خود را با اعتماد به نفس به اجرا بگذارد، چاووش در حد يک بارقه کوتاه مي ماند و چنين ماندگاري نصيبش نمي شد. چاووش حاصل يک همدلي و همدمي در تاريخ موسيقي ايران است؛ چيزي که شايد ديگر به اين آساني ها به دست نيايد.

چاووش ۱۰

   آلبوم دهم گروه چاووش =  به ياد طاهرزاده / گروه شيدا و عارف . محمد رضا لطفي . صديق تعريف

دانلود از لینک زیر

 دانلود از اینجا

یا

 http://www.mediafire.com/file/s2fepy7efv3oh1u/Chavoosh10_[_www.ali-bayat.blogfa.com_].rar

چاووش ۱۱

      آلبوم بازدهم گروه چاووش    تکنوازی سنتور

دانلود از لینک زیر

 دانلود از اینجا

یا

 http://www.mediafire.com/file/yt69fnldzdk5hv9/Chavoosh11_[_www.ali-bayat.blogfa.com_].rar

چاووش ۱۲

   آلبوم دوازدهم گروه چاووش     دستگاه سه گاه . بیات ترک . دشتی

دانلود از لینک زیر

 دانلود از اینجا

یا

 http://www.mediafire.com/file/w7xksab88rzgwof/Chavoosh12_[_www.ali-bayat.blogfa.com_].rar

نظرات شما عزیزان:

ف.م

ساعت23:30---24 بهمن 1391

- [ایمیل]

چرا هیچ حرفی راجع به اینکه استاد سعید فرجپوری هنوز تدریس کمانچه می‌کنند یا نه و اگر بله در کجاستٰ، صورت نمی‌گیرد؟ چـــــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــرا؟ می‌خوام پیش استاد فرجپوری کمانچه را یاد بگیرم این حق منه که از بهترین استاد کمک بگیرم. مگه نه؟؟ پس کمکم کنید و یه پل ارتباطی بین من و استاد بهم نشون بدید لطفاً. مرسی

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: